ANTOLOGIA SMOLEŃSKA. 96 WIERSZY

Posted w dniu 27/03/2015 przez Marsz Polonia in Kultura // 0 Comments

Stowarzyszenie Solidarni 2010 powstało pod Krzyżem na Krakowskim Przedmieściu.

Naszym credo są słowa A. Mickiewicza z III części Dziadów :

„Jeżeli zapomnę o nich, Ty , Boże na niebie,

Zapomnij o mnie”.

Tymi słowami zobowiązaliśmy się do pamięci o poległych nad Smoleńskiem, do przypominania wydarzeń, które miały miejsce w tym czasie. Również do napiętnowania kłamstw i pogardy, które dotknęły Rodzin Smoleńskich.

W V rocznicę tragedii narodowej 10.04.2010 wydaliśmy wiersze niemal 50 poetów, którzy utrwalili swoje uczucia, ból, gorycz – wszystko to, czego sami doświadczyliśmy.

Tomik poezji wpisuje się w słowa ks. St. Małkowskiego:

„ Modlę się, aby z tych smoleńskich śmierci w służbie prawdy, pamięci i nadziei wyrosło dobro – mocą krzyża”.

Zgromadzone wiersze, wzbogacone grafikami, są też tym dobrem powstałym.

Poległym poświęcamy „Antologię smoleńską 96 wierszy”.

Alicja Jach-Lejkert

„Antologia smoleńska. 96 wierszy” – to wyjątkowa książka…

Mija pięć lat od największej współczesnej tragedii narodowej Polaków i Polski – 10 kwietnia 2010, dnia, który przeszedł do historii Polski, Europy i świata jako zamach smoleński.

Z tej okazji Stowarzyszenie Solidarni2010 przygotowało tom poetycki, na który złożyło się symbolicznie 96 wierszy powstałych pod wpływem wydarzenia, z którym musiał się wewnętrznie zmierzyć każdy z nas…

Wielu poetów kilkakrotnie powracało do tego dramatycznego dnia, wspomnienia, motywu.

Wielu – poświęciło mu osobne tomiki swoich utworów. Po 10 kwietnia powstało ich tak wiele, jak nigdy dotąd w historii polskiej literatury w żadnym momencie dziejów, pod wpływem jednego wydarzenia! I powstają nadal, tak jakby 96 Ofiar smoleńskich wciąż wołało o pamięć i o słowo, i jakby głosy te – usłyszane przez poetów – echem powracały w kolejnych wierszach.

Nigdy dotąd utwory te nie zostały zebrane w jeden obszerny tom, nigdy nie doczekały się opisu, ani jako zjawisko socjologiczne, ani literackie.

Nie ma smoleńskich wierszy w wielonakładowych edycjach, są pomijane przez przyznających literackie nagrody, a twórcy „poezji smoleńskiej” często ośmieszani, zawsze zamilczani przez media głównego nurtu i przez oficjalnie zadekretowaną – jak w dobie socrealizmu – kulturę, piszą nadal i powracają do tego, co stanowi jądro narodowego bólu i chwały. Bo nie można zapomnieć o Ofierze z życia za Ojczyznę. Poeta-pamięta.

Poprosiliśmy bez mała pięćdziesięciu Poetów o te najcenniejsze okruchy ich pamięci. I ofiarowali je – dla nas, dla Polski,

Stanowią tom pełen bólu i godności, żałoby i cierpienia, tak głębokiego, jak prawdziwie pojmowane człowieczeństwo. Ale Antologia smoleńska pełna jest także modlitwy i nadziei na prawdę o przyczynach zamachu i o jego sprawcach, nadziei, która powraca każdego 10. dnia miesiąca.

Ta pamięć Narodu Wolnych Polaków z każdym kolejnym rokiem od zamachu nad Smoleńskiem coraz mocniej się utrwala i coraz bardziej kamienieje w pomnik-krzyż.

A jego cień pada na pałac prezydencki coraz wyraźniej…

Hanna Dobrowolska