Wacław Iwaniuk, Kazimierz Wierzyński

Do poetów

 

Bóg wziął nas do swojego na termin rzemiosła
I nakazał w niem służyć śród burz i rozgromu,
By wiara nasza góry nad światem przeniosła
I u stóp mu je kładła, pod próg jego domu.

I otośmy wybrani, i stało się słowo
Pośród nas, którzy błądząc w marzeniu i dźwięku,
Gdy wieczny ciężar dźwignąć pragniemy na nowo.
Śmierć świata mamy w oczach, a rannych na ręku.

Cokolwiek szept nasz powie, jęk wszystko zagłuszy,
Cokolwiek wyśni serce, przekreśli się zbrodnią,
Szatan zstąpił na ziemię, nie Bóg ludzkiej duszy,
Góry nikt nie podźwignął. my padliśmy pod nią.

I tak padać w tej służbie będziemy do końca,
I tylko gorzka prawda osłodzi konanie,
Że w nas był wiary świata jedyny obrońca,
Bo minie nawet wojna a słowo zostanie.

 

Kazimierz Wierzyński

z tomu „Krzyże i miecze”,  1945