III KONFERENCJA SMOLEŃSKA – Podsumowanie
Profesor Grzegorz Jemielita
Profesor Janusz Kawecki
Profesor Jan Obrębski
Profesor Zdzisław Józef Śloderbach
Dr hab. inż. Andrzej Ziółkowski
Profesor Tadeusz Iwaniec
Profesor Zbigniew Jelonek
Profesor Jacek Rońda
Profesor Andrzej Stepnowski
Profesor Piotr Witakowski
Profesor Zdobysław Flisowski
Profesor Jacek Gieras
Profesor Janusz Turowski
Profesor Kazimierz A. Zakrzewski
Profesor Włodzimierz Klonowski
Profesor Kazimierz Nowaczyk
Profesor Andrzej Michał Oleś
Profesor Andrzej Truty
Profesor Andrzej Wiśniewski
Profesor Chris Cieszewski
Profesor Lucjan Piela
Profesor Sławomir Szymański
Profesor Krzysztof Woźniak
Profesor Wiesław K. Binienda
Profesor Zdzisław Gosiewski
Profesor Aleksander Olejnik
Profesor Janusz Zieliński
Profesor Mariusz Ziółkowski
Profesor Roman Szulc
Profesor Lech Torliński
Profesor Piotr Gliński
Profesor Józefa Hrynkiewicz
Profesor Bogdan W. Mach
ProfesorWłodzimierz Pańków
Profesor Waldemar Paruch
Profesor Andrzej Szpociński
Profesor Wojciech Świątkiewicz
ProfesorAndrzej Zybertowicz
Profesor Karol Karski
Profesor Tadeusz Jasudowicz
Profesor Lech Morawski
Profesor Krzysztof Motyka
Profesor Mariusz Muszyński
Doktor Wojciech Biliński
Profesor Włodzimierz Klonowski
Doktor Ryszard Kopiecki
Profesor Adam Obtułowicz
Profesor Jan Pawlikowski
Po serii wykładów odbyła się dyskusja generalna. Rozpoczęło ją krótkie przemówienie przewodniczących komitetów naukowych, którzy podsumowywali poszczególne przemówienia.
Rozpoczął prof. Piotr Witakowski, który wskazał, że najbardziej przejmującym było przemówienie Glenna Jorgensena.
Rozpad samolotu nastąpił etapami, nastąpił w powietrzu. Zaczął się od tylnych części i postępował ku przodowi. Gdy samolot doleciał do punktu końcowego, kadłub został rozerwany
— mówił Witakowski.
Zaprezentował zdjęcia czterech obiektów o kształcie walcowym i wskazał, że nie było żadnej katastrofy samolotowej, która doprowadziłaby do rozerwania od środka, w czasie której nie doszłoby do wybuchu. Dodał, że to nie jest możliwe fizycznie. Dodał, że zniszczenia poprzeczne mogą powstać w wyniku ściskania, a podłużne muszą być efektem rozerwania.
Wskazując na referat polskich chemików dodał, że wynika z ich pracy jednoznacznie, że wyniki prac CLKP są niewiarygodne. Dodał również, że dr Gajewski skrytykował prace komisji Millera na tyle mocno, że badania powinny zostać przeprowadzone ponownie.
Zieliński wskazał, że można rozważyć zwrócenie się do profesjonalnych organizacji międzynarodowych i przenieść rozważania na ten poziom.
Na koniec podsumowanie zaprezentował prof. Piotr Gliński. Wskazał, że wiarygodność procedur medycznych wykonanych w Rosji była bardzo słaba. Wskazał na ciekawe wątki prawne dotyczące odpowiedzialności politycznej ludzi władzy w Polsce.
Socjolog podziękował organizatorom za Konferencje Smoleńskie. Dodał, że to ogromny wysiłek i przejaw wspaniałej aktywności obywatelskiej.
Zaznacza, że praca na rzecz prawdy o Smoleńsku jest obowiązkiem naukowców.
Z podsumowaniem wystąpił również prof. Wiesław Binienda, który wskazał, że w tym roku dowiedział się wielu nowych wiadomości. Wskazał, że czeka na polemiczne głosy.
W dyskusji wziął udział Grzegorz Braun. Rozpoczął od podziękowań organizatorom Konferencji Smoleńskiej. Dodał, że ojczyzna nie zapomni im tego. Dodał, że Konferencja tworzy miejsce, w którym można po imieniu nazywać pewne rzeczy.
Braun odniósł się do prac prof. Cieszewskiego, wskazując, że pewien obraz widoczny w Smoleńsku był klasyfikowany jako śnieg. Jednak dziś wskazuje, że to było coś wykonane ludzką rękę. Reżyser dodał, że to, co prof. Cieszewski, zobrazował to coś, co znajduje się dokładnie w miejscu późniejszego wrakowiska. Braun wskazał, że tej sprawie należało poświęcić więcej czasu i uwagi. Swoje wystąpienie zakończył apelem o zwołanie kolejnej Konferencji Smoleńskiej oraz o poświęcenie sprawie badań prof. Cieszewskiego osobnej części spotkania.
Do sprawy białych plam odniósł się sam prof. Chris Cieszewski, który rozpoczął dyskusję w tej sprawie.
Występowania białych plam jest ważne i intrygujące, ale odpowiedź co to może być, nie jest w mojej kompetencji. Nie zajmuję się tym, co to może być. Ja analizuje jedynie obrazy satelitarne. To jednak powinno został zbadane. To może mieć znaczenie, ale jednocześnie to może być jakieś nieporozumienie czy źródło spekulacji. Jednak to może być znaczące, więc powinno zostać zbadane. Zbieg okoliczności jednak jest zbyt mało prawdopodobny, by tą sprawą się nie zająć
— mówił Cieszewski.
Dodał, że na AGH starał się, by zorganizować seminarium dotyczące tragedii smoleńskiej. Dodaje, że w polskiej nauce dzieje się coś złego, co stanowi zaprzeczenie idei, jakie powinny przyświecać nauce.
Prof. Witakowski zaznaczył, że śledztwo akademickie musi zostać dokończone, a także zwrócił uwagę, że praca naukowców powinna docierać do szerszych mas społecznych.
Dodał, że naukowcy związani z badaniem tragedii smoleńskiej włączyli się w popularyzację wyników konferencji i rozpoczęli współpracę z tygodnikiem „wSieci”.
Dotykacie państwo absolutnego bezprawia, jakie jest naszym udziałem w tej sprawie. Wołaliśmy o sekcje zwłok. Widzimy jak niezwykle ważne było, by dokonać tego wtedy. Chciałem zaapelować do profesorów, byście nie ustawali, byście działali. Ta sprawa musi nabrać charakteru międzynarodowego, bo to nie jest tylko polska sprawa
— mówił Dariusz Fedorowicz, brat prezydenckiego tłumacza, który zginął w Smoleńsku.
Zaapelował o to, by w tej sprawie dążyć do prawdy.
Tylko prawda może uczynić wolnymi Polaków. Jesteśmy w okowach medialnej propagandy. Trzeba się przebić, ale to zależy też od społeczeństwa
— mówił Fedorowicz.
Chcemy podziękować w imieniu rodzin. Chcemy to proste słowo powiedzieć z całego serca: dziękujemy, za to, że nie jesteśmy sami, za waszą pracę. Proszę przyjąć najszczersze podziękowania
— powiedziała Dorota Skrzypek, która wraz z panem Grzegorzem Januszko wręczyła prof. Witakowskiemu kwiaty.
Prof. Witakowski podziękował z kolei wszystkim osobom, które pomagały w organizacji Konferencji.
Kończąc spotkanie prof. Kazimierz Flaga wskazał, że III Konferencja Smoleńska zakończyła się sukcesem.
Skomentuj