Szanowni Państwo,

Byłem głeboko poruszony ostatnimi wydarzeniami i niezwykłym wystąpieniem Pani Ewy na manifestacji w obronie telewizji Trwam i wolnych mediów. Radość i podziw zmieszały się silnie z tym smutkiem i szokiem, który niepodzielnie trwa dla mnie od pamiętnego poranka 10 kwietnia 2010 roku.

Utwór ten powstawał jako swobodna improwizacja (byl raz tylko zagrany i nigdy nie powróci w tej samej postaci), jest on emocjonalną i z głębi ducha wypływającą odpowiedzią na tę obłędną rzeczywistość, w której znalazł się obecnie nasz kraj. Jest w nim tak wiele nadziei jak i wiele obaw.

Jest to historia ostatnich dwóch lat, opowiedziana moimi osobistymi dźwiękami na fortepianie.

Dedykuję tę muzykę Pani Ewie Stankiewicz i Solidarnym2010, oraz wszystkim, którzy podobnie jak ja niepokoją się bardzo o przyszłość Polski. Być może znajdą w tych dźwiękach nieco wytchnienia od codzienności.

Dziękuję zarazem wszystkim Państwu za wspaniałą działaność na rzecz wolnej i niepodleglej Ojczyzny. Tak można coś dla dobra przyszłych pokoleń zdzialać.

Z pozdrowieniami i wyrazami solidarności dla wszystkich tych,
którzy nieulękliwie i z narażeniem życia codziennie walczą o Polskę wolną,
suwerenną i niepodleglą.

Tomasz Trzciński

[youtube:http://www.youtube.com/watch?v=eBxyWs3Choc&feature=g-user-u%5D